HEDENDAAGSE / ACTUELE FRANSE LITERATUUR (21STE EEUW)
LITTÉRATURE FRANÇAISE CONTEMPORAINE - Philippe Claudel
|
|
Les âmes grises: Op een ijzige dag in 1917 wordt het gewurgde lichaam gevonden van de mooie, tienjarige Belle de jour. Jaren later blikt een politieagent terug op deze nooit opgehelderde moord, die ook zijn eigen leven ingrijpend heeft veranderd. Vol ingehouden emotie laat Philippe Claudel zien hoe snijdend de pijn om de dood van een geliefde is, en hoe grijs het schemergebied tussen goed en kwaad. Hij ontleedt het menselijk falen met genadeloze scherpte van een Dostojevski, maar laat tegelijkertijd een tedere, melancholieke gloed oplichten.
|
|
Le rapport de Brodeck: Brodeck heeft er niet om gevraagd. Hij is door zijn dorpsgenoten uitgekozen om een verslag te schrijven over de Anderer, een vreemdeling die enkele maanden eerder in het dorp is komen wonen. Details zijn niet nodig, de feiten zijn genoeg. Zolang maar duidelijk wordt dat de dood van de vreemdeling onvermijdelijk was. Brodeck ontdekt al snel meer dan hij ooit kwijt zal kunnen in het verslag. Hij besluit naast het officiële verslag een persoonlijk document bij te houden. Al schrijvende wordt hij herinnerd aan zijn deportatie naar het kamp waar hij al zijn waardigheid verloor.
|
|
|
|
Meuse l'oubli: Na de dood van zijn te jong overleden vriendin Paule zoekt de hoofdpersoon zijn toevlucht tot Feil, een dorpje aan de oever van de Maas. Hij huurt een kamer bij de vriendelijke Madame Outsander en raakt bevriend met de cafébezoekers, de pastoor en de doodgraver. In het ooit bruisende dorp zijn de mensen ongelukkig, maar stuk voor stuk helpen ze hem ieder op zijn eigen manier over het verlies heen. En de Maas, die ouwe trouwe onopzichtige rivier, wordt voor hem een plek waar hij de rust vindt om verder te gaan.
|
|
Parfums: Vaders aftershave, moeders zonnebrand, het zijdeachtige haar van zijn eerste geliefde, Gauloises en Gitanes, kaneel voor op de taart en in de glühwein, kooltjes om je warm te houden, inktpotten op school, hooi op de velden, de trui van een oom… In 63 teksten beschrijft Claudel evenzoveel geuren uit zijn verleden. Stuk voor stuk roepen ze een vergeten wereld op waar nog flarden van bestaan: zoete en bittere geuren, soms eenvoudig, soms complex. Als nooit tevoren beschrijft Philippe Claudel zijn wortels, de streek rondom Nancy waar hij vandaan komt.
|
|
|
In Alles waar ik spijt van heb keert de verteller na vele jaren terug naar de plaats van zijn jeugd, een stadje in het noorden van Frankrijk, om zijn moeder te begraven. Gedurende de periode die hij in het plaatselijke hotel, het mortuarium, de kerk en de kleine straatjes van het stadje doorbrengt, keert hij terug naar zijn kinderjaren. Hij denkt terug aan zijn mysterieuze grootouders en aan zijn vader die in een verre oorlog gestorven zou zijn. Maar hij herinnert zich vooral zijn geliefde moeder. Wat bracht hem ertoe haar en zijn geboorteplaats op zijn zestiende te verlaten om nooit meer terug te keren?
|
|